Patroonherkenning is sterk ontwikkeld in mensen - maar niet altijd gewenst, aangezien we ook patronen zien waar ze niet zijn (denk aan al die mensen die Maria zien in een spiegelende gevel of een vreemd gebakken broodje).
Een simpel patroon van twee bewegende stippen, waarbij één stip 80% van de tijd bewoog en de andere stip de resterende 20%, was voor mensen slecht voorspelbaar omdat ze onwillekeurig een patroon meenden waar te nemen dat er niet was, terwijl ratten geplaatst op de stoel van de proefpersoon geen enkele moeite hadden om een hogere score te behalen door simpelweg altijd te kiezen voor de stip met de hoogste frequentie (Dietrich, 2007 p. 112-115).
Arne Dietrich (2007) Introduction to consciousness. Palgrave Macmillan: Hampshire.
