Nadenkend over fictie en virtual reality, viel me dit in: De Hemel hoeft niet eeuwig te zijn. Eén dag is voldoende. Wanneer de eerste gelukzalige dag voorbij is hoeft de betreffende persoon alleen maar ergens tijdens de slaap (na een prettige droom?) gedelete te worden.
Een ander gegeven dat ik eerder al bedacht is dat de Hemel niet eeuwig kan zijn. Tenzij mensen zo gewijzigd worden dat ze niet gek worden van verveling (bijvoorbeeld door regelmatig herinneringen aan te passen).
Mensen in de hemel moeten ook zo gewijzigd worden dat ze nooit kwaad kunnen doen (want anders is de Hemel niet hemels meer).
Wat dan overblijft is geen mens meer. Wat is iets zonder vast geheugen en geen vrije wil? Een robot?
NB Maar is ons aardse geheugen niet ook al tamelijk onbetrouwbaar?
En ontberen we niet ook al vrije wil?
Op aarde kunnen we kwaad doen... en moeten we lijden.
Q: Wat is het verschil tussen een mens en een robot?
A: Een mens lijdt...
Q: Wat is het verschil tussen een mens op aarde en in de hemel?
A: Een mens in de hemel lijdt niet, behalve aan geheugenverlies en het vermogen iets te doen wat niet mag.
